Friday, July 29, 2011

Καμιά φορά σου χαμογελάει η ρημάδα...


Ζέστη που λιώνει μέχρι και τα παγκάκια κάτω απ' τα αθλιόδεντρα στα παρκάκια της Αθήνας.
Έχω ψηθεί πάνω στη μηχανή, υπομονή, σε μισή ωρίτσα θά' μαι σπίτι.
Να βάλω το ρημάδι να δουλεύει, να γίνει ψυγείο το δωμάτιο μπας και ζήσω.
Κινητό.
- Έλα ρε κεφτέ. Πού'σαι;
- Πάω σπίτι, κοντεύω να πάθω αφυδάτωση απ' το πρωί.
- Έλα ρε παπάρα να πιούμε έναν καφέ. Θα φύγω αύριο, έχω να σε δω κανά μήνα (...γκρίνια-
μουρμούρα-γκρίνια) ...
- Έλεος, σκάσε, έρχομαι. Πού;
- Κει (μου λέει έναν απίθανο και θλιβερό καφενέ).
- Κααααλά. Έρχο. Για λίγο!
Μεταβολή. Η μηχανή αν είχε μιλιά θα μού'λεγε "Άει κουρέψου μάπα, γω πάω παραλία, συ ψόφα στα μπετά".
Αλλά ένεκα και δεν έχει, υποφέρει και υπομένει τη μαλακία που με δέρνει.


Thursday, July 28, 2011

Ελληνική τηλεόρασις





Για να πατήσεις το κουμπί της τηλεόρασης στις μέρες μας, πρέπει μάλλον νά' χεις νεροκολοκύθα στους ώμους σου που ισχυρίζεσαι ότι είναι κεφάλι. Χρήσις μόνο εξωτερική, να βάζει η γιαγιά απάνου τα σεμεδάκια και τις φωτογραφίες των εγγονιών της.

Οπότε μένει ο ίντερνες. Χρήσιμος είναι, παίζει μουσικές, βίντεα, παίγνια κι έχει και τζάμπα απαγορευμένα για μερακλήδες που τα κορόιδα πληρώνουν συνδρομητικά κανάλια να τα βλέπουν ("όχι, παρακαλώ, με προσβάλλετε, εγώ δίνω ένα σκασμό λεφτά κάθε μήνα για να βλέπω στο νάσιοναλ τζεουγκράφικ το ψάρεμα της μουρούνας που πολύ μ' ενδιαφέρει").

Ότι θες βρίσκεις, ανοίγεις ενίοτε και τα στραβά σου γιατί γίνονται πράματα και θάματα στον κόσμο, το παίζεις και ενημερωμένος γιατί έτυχε και διάβασες τις δηλώσεις του υφυπουργού εξωτερικών της Γουαδελούπης (πολύ βαρυσήμαντες και ιστορικής σημασίας) ενώ οι υπόλοιποι ασχολούνται με τον μπας-κλας ντόπιο υπουργίσκο που τσακώνεται για την τιμή της φέτας και βρίζει της αντιπολίτευσης τον θέλω-να-γίνω-υπουργίσκος, γιατί τρώει δυο ντενεκέδες φέτα για κολατσιό αλλά τη θέλει τζάμπα.